Ben yılın eylül zamanını çok severim!
Ocak değil Eylül'dür bence yeni yılın başlangıcı.
Bunaltıcı sıcağın, tatilin, aylaklığın sonu Eylül'de gelir.
Okullar Eylül'de açılır, arkadaşlar tatilden Eylül'de döner.
Konser sezonu biter, tiyatro sezonu açılır.
Televizyonda diziler, programlar Eylül'de başlar.
Benim biraz yapraklarım sararır, dökülür.
Kolumu kanadımı kırar azıcık güneşsizlik,
Ama yine de severim.
Hani şu sonbahar denince akla gelen meşhur manzara, safran rengi koca çınar yaprakları ağaçta, kahverengi kurumuş olanlar yerde...
İşte öyle bir yeri mesken edinir kendime, çıtırdatarak yaprakları, moda dergilerinin "sonbahar renkleri" dediği renklerde bir tablonun içine düşerim diye beklerim.
Şimdiye dek bekleyerek bir yol alamadığımı farkettim.
Belki arayışa geçerim bu sefer!
Safran rengi yaprakları ağaçta, kahverengi olanları yerde bir yer bulurum rüyadan ödünç.
O zaman değmeyin keyfime, hele bir de azıcık yağmur yağar da nemlendirirse saçlarımızı, tabloya konulan ve o resmi tamamlayan fırça darbesi olur işte...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder